Dit figuratieve werk stelt Ceres voor, in een populair verhaal uit de vroege Romeinse religie. Ceres (Demeter) is de moeder van Prosperina, die met toestemming van haar vader Zeus werd ontvoerd door de god van de onderwereld (Hades). Toen Ceres erachter kwam dat haar dochter was verdwenen, zocht ze met de fakkels van Hecate over de hele aarde naar haar.
In de meeste versies van het verhaal verbiedt Ceres de aarde om te produceren, door de aarde te verwaarlozen en in de diepte van wanhoop ervoor te zorgen dat er niets groeit. Zeus, gedwongen door de kreten van hongerige mensen en andere goden, dwong Hades om Proserpina terug te geven. Hades voldeed inderdaad aan het verzoek, maar eerst bedroog hij haar door haar wat granaatappelpitjes te eten te geven. Omdat ze voedsel uit de onderwereld had geproefd, was ze verplicht daar een derde van elk jaar door te brengen, vandaar dat we wintermaanden hebben.
