Medici Madonna

De Medici Madonna is een mooi voorbeeld van Michelangelo’s maniëristische stijl (late Renaissance). De figuren van de Madonna en Christus hebben weinig menselijk contact, ondanks hun fysieke nabijheid, waarbij het kind van de kijker wegkijkt. Christus probeert borstvoeding te krijgen van de Maagdelijke Moeder, die op alle mogelijke manieren haar borst lijkt te ontzeggen aan haar kind. De Maagd Maria is zittend gepositioneerd met haar rechterarm achter zich en ze grijpt de rand van haar stoel vast. Haar linkerhand rust op de arm van Christus, maar op geen enkele manier houdt ze hem bij zich of biedt ze hem een omhelzing. Een andere aanwijzing dat de Maagdelijke Moeder het kind Christus haar borst ontzegt, is te zien in het omgord chiton kledingstuk dat ze draagt en dat haar volledig verbergt. Er is gespeculeerd dat een Romeinse kopie van het 5e eeuwse beeld van Penelope van invloed is geweest op de pose in dit beeld.
Uit Michelangelo’s persoonlijke geschriften, brieven en poëzie met herinneringen aan zijn voedster is bekend dat Michelangelo zeer emotioneel betrokken was bij het moederschap van Maria en de Maagdelijke Moeder in verband bracht met zijn eigen voedster. Hoewel het werk in opdracht werd gemaakt, wordt aangenomen dat de Medici Madonna grotendeels verbonden is met zijn eigen diepgewortelde persoonlijke problemen.
Het beeld maakt deel uit van de altaardecoratie van de Sagrestia Nuova in de Basiliek van San Lorenzo in Florence.