Wanneer Sergel de liefdesgodin Venus uit de zee laat opdoemen, doet hij geen poging om haar te bedekken. In plaats daarvan is het de windvlaag die haar beweging stuurt. Sergel baseerde het werk op de oude hellenistische Venus de’ Medici, die hij in 1773 in Florence had gezien. Dit marmeren beeld werd besteld door hertog Fredrik Adolf tijdens zijn bezoek aan Rome vier jaar later, maar Sergel voltooide het pas in 1785 in Stockholm. Hij retoucheerde het 20 jaar later.
Deze 3D scans zijn gemaakt met een Artec Eva met de ambitie om een digitale representatie te maken die het origineel zo dicht mogelijk benadert. De gepresenteerde scans mogen echter niet als duplicaten worden beschouwd, omdat er door ontoegankelijke gebieden afwijkingen van het origineel kunnen optreden.
